Voor veel mannen is het een pijnlijk onderwerp waar ze liever niet over praten. Maar het is misschien wel het belangrijkste thema in hun hele levensverhaal: erkenning krijgen van je vader.
Je vader is namelijk de eerste man met wie je je identificeert. De eerste spiegel. De eerste bron van richting, bevestiging en trots.
Maar die erkenning is er bij heel veel mannen nooit geweest. Niet omdat hun vader “slecht” was, maar omdat hij afwezig was. Omdat hij worstelde met zijn eigen demonen. Omdat hij simpelweg nooit heeft geleerd hoe je een zoon ziet, hoort en begeleidt.

En dan ontstaat er in de loop van de tijd een stille leegte. Een gevoel van niet genoeg zijn. Minder zelfvertrouwen. Twijfel over wie je bent en waar je voor staat. Het sluipt je relatie binnen. Je carrière. Je keuzes. Je levensgeluk.
En vroeg of laat voel je het ook: er klopt iets niet. Er ontbreekt iets. Maar als je daar op latere leeftijd iets mee wilt doen, is dat gesprek vaak te laat. Je vader luistert niet. Of kan het niet. Of hij is er niet meer.
Maar dat betekent niet dat je vast hoeft te blijven zitten.

In coaching kunnen mannen deze diepe oude wond helen; niet door terug te gaan naar vader, maar door terug te keren naar zichzelf. Naar die plek waar erkenning, kracht en richting wél te vinden zijn.
En waar je opnieuw kunt bouwen aan wie jij werkelijk bent.
Het is nooit te laat om jezelf te ontmoeten. En om eindelijk de man te worden die je altijd al in je zat.